BIELICE
Malowniczo położona wieś w górnym biegu białej lądeckiej. Do Bielic prowadzi droga asfaltowa ze Stronia Śląskiego – odległość 14 km- , która za wsią przechodzi w leśny trakt. Założona w 1605 r. jako osada leśna ściśle związana z leżącym niżej Nowym Gierałtowem, dopiero po 1614r. stała się odrębną wsią. W 1838 r. właścicielką Bielic stała się królewna Marianna Orańska, małżonka Albrechta Hohenzollerna. Początkowo rolnicza wieś w XIX w. zmieniła swój charakter na turystyczno- leczniczy. Działały tu domy gościnne, schroniska, a nawet skocznia narciarska i tor saneczkowy. Po II wojnie światowej Bielice w znacznej części wyludniły się i podupadły. Dopiero od nie dawna za sprawą turystyki zaczęła się rozwijać i stanowić punkt wypadowy w jej okolice.
ZABYTKI:
Prosta i tradycyjna, jednosalowa konstrukcja zamknięta jest wielościennym prezbiterium i przykryta dwuspadowym, blaszanym dachem. Wieża kościelna na planie kwadratu z ostrosłupowym „namiotowym” hełmem. Przez nią prowadzi główne wejście. Budowla orientowana jest na osi wschód-zachód i określana jako późnobarokowo-klasycystyczna. Publikacje podają 1799 jako przypuszczalny rok zbudowania kościoła w Bielicach, nie jest to jednak pewna data. Dostępne dzisiaj źródła pisane wymieniają go dopiero w 1823 roku.
Nie miał on żadnego możnego fundatora i koszty wzniesienia świątyni ponieśli sami mieszkańcy, co może świadczyć o dostatnim życiu Bieliczan w tamtym okresie. Początkowo funkcjonował jako kaplica modlitewna. Później uzyskał status kościoła cmentarnego p.w. Najświętszej Marii Panny z Góry Karmel (Maria vom Berge Karmel) nie wiemy jednak dokładnie, gdzie położony był ówczesny cmentarz. Wezwanie dla świątyni zostało wybrane, nawiązując do rzeźby z kościoła św. Marcina z Bonn i zachowało się do 1945 r. W 1841 r. wzmiankowano w Bielicach szkołę katolicką, w której od 1856 r. uczył lokalny nauczyciel. W XX w. był to już kościół filialny i wiadomo, że w 1939 r. odremontował go proboszcz Leon Richter a freski odnowił Herbert Blasche.
W latach 1945-1986 kościół nie był użytkowany. Zamknięty powoli podupadał. Dopiero w 1986 r. staraniem nieocenionego księdza „Kruszynki” – Stefana Witczaka przeprowadzono kapitalny remont obiektu i częściowe prace konserwatorskie. Osuszono mury, otynkowano elewację i wnętrze, naprawiono dachy i wzmocniono konstrukcję. Po remoncie kościół został ponownie poświęcony pod wezwaniem świętych Wincentego i Walentego.
Rok 1993 obchodzony był na Ziemi Kłodzkie jako „Rok Klahrowski”. W trzechsetną rocznicę urodzin właśnie w Bielicach, tego cenionego artysty-rzeźbiarza doby baroku odbyła się we wsi uroczystość odsłonięcia pamiątkowej tablicy w języku polskim, czeskim i niemieckim, wmurowanej w zachodnią elewację kościoła. W uroczystości brali udział m.in. dawni mieszkańcy wsi. Relację fotograficzną z uroczystości można znaleźć w Internecie na stronach, które prowadzi Christian Drescher www.bielendorf.de.
